Veel statushouders staan te springen om de arbeidsmarkt op te gaan. En hoewel er veel behoefte is aan mensen, kan taalachterstand een probleem zijn voor werkzoekenden. Persoonlijke taalcoaching blijkt dan een succesvolle aanpak om dit gat op te vullen. Zo ook met deze Iraanse man die ondertussen een contract heeft binnengesleept.

Taalcoaching op de werkvloer

Een nieuwe taal leren is één, maar die taal gebruiken in je dagelijkse werk is heel wat anders. De inburgeringscursus op zich is niet voldoende om werkzoekenden voor te bereiden op dagelijks taalgebruik. Gebruikte terminologie verschilt per branche en zelfs per bedrijf. Voor nieuwe inwoners van Nederland is dát vaak de uitdaging, niet de motivatie of inzet.

Herfstzonnetje of niet: coaching kan onder elke omstandigheid!

Een paar weken geleden zat ik met deze Iraanse man op het terras. We namen werkbonnen met instructies door. “Egaliseer de vloer”, “maak de muren glad”, “haal de spijkers uit het hout”, “verwijder de douchekop”, “plaats het keukenblok”. Elke term die hij niet kende kreeg hij toegelicht, inclusief uitleg over maateenheden zoals meters, centimeters, millimeters, liters, etcetera.   

“Ik ga altijd naar de supermarkt met m’n mondkappie

Ook stuurde hij foto’s van gereedschap dat hij dagelijks gebruikt. Aan de hand van een presentatie namen we de Nederlandse namen door. Daarna sprak ik ze voor hem in, zodat hij aan zijn uitspraak kon werken. Daarna leerde hij die termen uit zijn hoofd. De kunst was om die bewust te gaan gebruiken in zijn werk en ze hardop uit te spreken tegen zijn collega’s. Het resultaat?

Contract als resultaat

De opdrachtgever zag zijn dagelijkse vooruitgang in taal. Hij leest nu sneller zijn werkbonnen en draait steeds beter mee in het team waar hij eerst stage liep. Het grote succes is dat hij nog voor het einde van het coachingstraject een contract heeft gekregen. Door zijn grote betrokkenheid en deze praktische “training on the job” is niet alleen de opdrachtgever zeer content, maar heeft deze man nu een stabiel inkomen. Hij is zo blij dat hij niet langer gebruik hoeft te maken van de gemeentelijke uitkering!

Inmiddels begint hij ook al een woord Utrechts te spreken. Zo had hij het deze week over het feit dat hij in de supermarkt altijd een “mondkappie” draagt.

Het traject loopt nog een aantal weken online door totdat hij volledig ingewerkt is. Herfstzonnetje of niet: de coaching kan onder elke omstandigheid!